XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Lekaretxian, otoyaldi luzia amattutakuan, idazti zarrak arakatuten buru-belarri ekin dautso, ¿bai?, ta orain atsañalditxuba (deskantsuba) biarr.
Ganera igon eta basuan barruna sarrtu dalarik, nekatuta be bai-dago-ta, iturriño-onduan jezarri da atxarrte osteneko kerizpe gozotan.
¿Zer dau, baña, agura deunak? Ittun eta gogattuta dagola dirudi....
Txerren ziltzalliak, bestela ezin gottu ixan dau-ta, oinguan iguiña erazoten dautso: ¡lekaretxeko bixikera geldi ta gentzatsubari iguingarri deritxa!.
¡Olakorik! Galicia'n eguala Leire'ko gentza estija opa, ta orain geldi egon-barik ibilli ta ibilli gura....
Ziltzapenaz uarrtu dalarik, onan dagitso otoi Goiko Jaunari:
Ziltzalliak, barriz, deunak oguzi-itxai eldu dautse.
¡Betikua ta aldatu-eziña!.
Lekaretxeko geldi egon biarra gogaikarri yakona, nolan zoruntsu ixan, gero, betiraun neurribakuan?.
Orainguan, belaunbikotu ta auzpez jarri da lekaipuru deuna.
¡Erruki nitzaz, Urtzi Jaun ori!.
Obendi kaskarra baño enazanarren, Josu ta Miren bittarrteko, donokijan betiko zoruntsu ixango nazala ditxarot, eta ustatsu itxaron be.
Ziñesten dot Idazti deuneko a: Eztau begik ikusi, ez belarrik entzun, ez bijotzek somatu.
Jabe'k bera matte-dabenai gertu dautsena.
Bai-dakit Urtzi'ren begitan anei (milla) urte, igazi-atzeguna bezela dirana.
Onezkero, Birilla'ren bijotza atsain eta pozorrez bete da: bare ta itxaropentsu dago.
Illunabarra da, barriz, ta lekaretxera egin biarr.
¿Zer dantzube, baña, aren belarrijak?.
Atxosteko zugatzetan txoritxuba abeslari.
¡Aren txorrotxio entzungarrijak! ¡aren txiruliru ereskidetsu pozkorrak!.
Ezta eguno Leire'n, ez beste iñun, alako txori abeslaririk entzun.
Eztittan dago lekaipuru zarra, lilluratuta, begijak ertsi, belarrijak erne.
Lurrekorik eztau ezertxu nabattuten: aldijaren igesik ezin igarri.
¡Aren zorun betia!....
Noizpait, orratiño, txori abeslarija ixilddubaz dua: gorantz edo-dagi Birilla'k begijak zabaldu ta gorantz zuzendu dauz, txorija nun ikusiko.
Alperrik: ixarr ikaratijak baño ez agiri.